นายวีระ แข็งกสิการ โฆษกกระทรวงศึกษาธิการ เปิดเผยว่า ตามที่น.ส.ตรีนุช เทียนทอง รมว.ศึกษาธิการ มีนโยบายแก้ปัญหาเด็กหลุดออกจากระบบการศึกษา เพื่อลดความเหลื่อมล้ำในสังคมนั้น โดยได้ดำเนินโครงการ “พาน้องกลับมาเรียน” ด้วยความร่วมมือระหว่าง 3 หน่วยงานหลักของกระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) ได้แก่ สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ (สป.) สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.) และสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา (สอศ.) พร้อมด้วย 11 พันธมิตร ประกอบด้วยกระทรวงมหาดไทย กระทรวงสาธารณสุข กระทรวงวัฒนธรรม กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ สำนักงานตำรวจแห่งชาติ สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ กองอำนวยการรักษาความมั่นคงภายในราชอาณาจักร กรุงเทพมหานคร และกองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา ซึ่งถือเป็นความร่วมมือครั้งยิ่งใหญ่ และนับเป็นครั้งแรกที่จะบูรณาการร่วมกัน เพื่อให้ทราบถึงจำนวนเด็กในปัจจุบัน ที่หลุดออกจากระบบการศึกษา และจะมีการลงติดตามถึงบ้าน เพื่อตามเด็กเหล่านี้กลับสู่ระบบการศึกษาอีกครั้ง รองปลัด ศธ. กล่าวต่อไปว่า ทั้งนี้หากมองย้อนกลับไปภายในเวลาไม่กี่เดือนก่อนหน้านั้น หลายหน่วยงานได้เริ่มต้นลงพื้นที่ปักหมุดค้นหาเด็กหลุดออกนอกระบบไปบ้างแล้ว ทำให้ในช่วงเดือนมกราคม 2565 ที่เริ่มต้นโครงการ มีตัวเลขจำนวนนักเรียน นักศึกษา นักเรียนพิการ และผู้พิการ ที่ตกหล่นและออกกลางคัน เหลือ 121,642 คน ในจำนวนนี้เป็นนักเรียน นักศึกษา กลุ่มปกติ ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.) สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา (สอศ.) สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน (สช.) และสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย (กศน.) รวมทั้งสิ้น 67,129 คน พบตัวแล้ว 52,760 คน ในจำนวนที่พบตัวนี้ มีเด็กที่กลับเข้าระบบการศึกษา 31,446 คน ไม่กลับเข้าระบบ 21,314 คน อยู่ระหว่างการติดตาม 5,628 คน และติดตามแล้วไม่พบตัว 8,741 คน ส่วนที่เหลือเป็นกลุ่มนักเรียนพิการ สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ (สศศ.) สพฐ. และส่วนใหญ่เป็นกลุ่มนักศึกษา กศน.อายุเกิน 18 ปี ที่เกินวัยการศึกษาภาคบังคับ และมีความต้องการประกอบอาชีพ โดยจากการติดตามลงพื้นที่จริงดังกล่าวทั่วประเทศ ในช่วงเดือนมกราคม-มิถุนายน 2565 จึงถือเป็นเฟสแรกในการดำเนินงานโครงการ ส่งผลให้มีจำนวนเด็กที่หลุดออกนอกระบบลดน้อยลง เหลือ 1 หมื่นกว่าคนเท่านั้น อย่างไรก็ตามที่สำคัญเราต้องการความร่วมมือจากภาคเอกชน ในการเข้ามาโอบอุ้มดูแลเด็กยากจนหรือกลุ่มเปราะบางให้มากขึ้น เพราะสิ่งสำคัญกว่าการพากลับเข้ามาในระบบการศึกษาแล้ว จะต้องดูแล ส่งเสริม สนับสนุนเด็กกลุ่มนี้ เพื่อป้องกันไม่ให้หลุดออกจากระบบการศึกษาไปอีก ซึ่งถือเป็นความท้าทายของทุกภาคส่วนในสังคม ที่ตั้งเป้าตัวเลขเด็กหลุดออกจากระบบการศึกษา ต้องเป็น “ศูนย์” ภายในปี 2565 นี้ ...เดลินิวส์